აი დღე გათენდა.ავდგები ეხლა.რა კარგი იდეა დამებადა.ავდგები დავხატავ.მაგარი რაღაც გამოვა.წიპა ავანგარდ,წიპა აბსტრაქცია.ვიღებ ტილოს და მიდიიი..არ ვჩერდებით.ვხატავთ.ხო ვხატავთ.ფუნჯს თავისით გმაოყავს ყველაფერი.ფორმებიც,შტრიხებიც და ათასი მათნაირი ყლეობაც.ისე მისწორდება უზმოზე
ხატვა,რომ პირველ ორგაზმს მახსენებს.ნაზად ვეხები სველ ტილოს და ვახ...პრიკლუჩენია-
ში მივდივარ.მამაჩემი მეკითხება:-რა არის შვილო ეს?)დიდი თვალებით მითითებს ჩემი ჭკუით გემზე,რომელიც სინამდვილეში კატას ჰგავს.)მე კიდე სიამაყოთ ვამბობ,რომ გემია.
გემი არა ჩემი ყლე.მაგრამ მაინც მისწორდება.პროცესი მიყვარს.ყველაზე მაგარია.როდესაც რაღაცას ქმნი,იცი რომ ან ყლეობა გამოვა ან კარგი და იკიდებ ყველაფერს და პროცესში ეშვები. ეს მომწონს და ეს აირს ჩემთვის კაიფი.კაიფი და ყველა
ნარკოტიკზე მაღალი ნარკოტიკი.
გადის რაღაც დრო.მივუჯექი კომპიუტერს და ვხსნი პროგრამას სადაც მუსიკას ვაკეთებ.ხედავ რა მრავალმხრივი ტალანტი მაქვს?დილით დავხატე,ეხლა თრექს გავაკეთებ.(ნიჭიერის რა მოგახსენოთ,მაგრამ სუპერქანჩი ნამდვილად ხართ).თრექიც ნომრალური გამოვა.გამიხარდება.
ვიღებ ფოტოაპარატს და გავდივარ გარეთ.ვბოდიალობ.ერთი ძველებური აპარატი მაქვს,რომელიც ისე მაგრად იღებს,რომ სურვილი მაქვს ნიკონის გენერალურ დირექტორს პირში მივცე.ხოდამ ვიწყებ გადაღებას.ფირს ფირზე ვცლი.ყველაფერი კარგად არის
დადგა საღამო.რა ვქნა?ვდგები და მივდივარ დასალევად.ვსვავ მეგობრებთან ერთად და მივდივარ სახლში.ვფიქრობ.და ვწერ ძალიან მაგარ ჩანაწერს.ისეთს რომელსაც გოგოები დღიურებში იწერენ.მაგრამ ეს ყველაფერი არ მოხდება.იმიტომ რომ საშინლად ზარმაცი ყლე ვარ,და ყველაფერზე ხელი ჩავიქნიე.შემიძლია ვაკეთო ამდენი რაღაც ნორმალურად და კარგად მაგრამ ისევ ისეთ სირად ვრჩები როგორიც 5 წუთის წინ ვიყავი.კიდევ ბევრი რამე შემიძლია მაგრამ,თავს ვიწყნარებ რომ ''ნიჰილიზმი''-სკენ მაქვს მიდრეკილება და ეს ნორმალურია.მაგრამ ვის ვატყუებ?ფალოსი ვარ.ერთი რამის კეთება მეზარება და ამდენს როგორ ვიზამ?ჩემ ყლეს ვიზამ.მოკლედ ეს არის ყოვლად დეპრესიული ბაჭიას ნაწერი.
No comments:
Post a Comment