Lr

ნიკა ოდნავშესამჩნევად იღიმოდა.მას ხალხთან ურთიერთობა უყვარდა.ოდნავ პარანოიკულ გამოხდომებს, საგულდაგულოდ იტენიდა შავი გაცვეთილი პალტოს შიდა ჯიბეში.ახლად გაცნობილ გოგოებს ტუალეტში ეპატიჟებოდა ანდანტეს გასაყნოსად.
ო ნიკა რატომ არ მოკვდები?!

Lil report 4545466

მომაკვდავი კოჭები კანჭებს წყდებიან

მერე ისენი აგრძელებენ მოძრაობას

ზემოთ ქვემოთ

შუქნიშნები მწყობრიდან გამოვდინენ

ბანკებმა უარი განაცხადეს

ფულის გაცემაზე

მოლოტოვ მორტყმული მინისტრი სანაპიროზე იწვება.ცოცხალდ.

ბავშვები მკვდრები იბადებიან

თანამგზავრენი

მიწას ასკდებიან

ქალიშვილები გადაშენდნენ

სილამაზე უნდა მოიტყვნას

მეგობრის სახლი შენი სახლი ვერ იქნება მაგრამ

თინა

მაინც წინ გარბის

საბავშვო ბაღის ეზოში შეყნოსილი ანდანტე

ვერ იქნება შენი გადარჩენის მიზეზი მაგრამ პრობლემებს დროებით სადმე შეტენის

ისე დაახლოებით ბებია რომტენიდა ძველ ტანსაცმელს კარადაში და მურაბებს აივანზე მდგარ კარადის ზედა თაროზე.

ამას ქვია სტელა იყო მყვინთავი და მუდამ დაბლა ეგდო.

აბაზანა ვარდსიფერი მინდა

ვარდისფერი იმიტომ რომ ვერ ვიტან

მალე რომ გამოვიქცე თინა ჟვინეტის მცოდნე ჩინელი ემიგრანტი. კვირის ბოლოს ტრადიციულად 80% სახლში აგზავნის.სადღაც ბეიჟინგის გარეუბნებში. მისი ხელის გულები ბალიშზე მაგარია.

ხანდახან ამ კლუბს როცა ჩავუვლი მგონია რომ შენობა მოძრაობს.ხტის და თრთის.

მოთანთალე გადაჭრილი სადენები ნაპერწკლებს ყველგან ტოვებენ. ტაქსის მძღოლი დიახაც უნდა გამოაყლევო.

მოჭრილი ფრჩხილები შეაგროვო. ყოფილებზე არასდროს იფიქრო. არც მასტურბაცია გაბედო.

ნაკლები სვა და ეკრანზე მიჭყლეტილი ღამის პეპლები დათვალო თუ ადრიდანვე არ ესმოდათ შენი ეხლა ნუ ელდები რომ გაგიგებენ, უბრალოდ მოიკრიბე გამბედაობა, მიაფურთხე მათ და წამოდი. შენ იცი რომ მათზე უკეთესი ხარ. არანაირად არ არის საყვარელი. დილით სეირნობისას ძაღლის პატრონები მყუდროებას არღვევენ. ნაგვის მანქანები ლე მანის რბოლას მოაწყობენ?

azrebi.ge - უნდა გავქაჩოთ!

azrebi.ge - უნდა გავქაჩოთ!

Lil report 88569 Vol:10

        არ მიყვარს დილით ტელეფონი,რომ მაღვიძებს.თან მითუმეტეს სადმე წასვლას როცა მთხოვენ.პატრიკი იყო.უკვე დროა აქ ჩამოხვიდე და რაზეც ხელი მოაწერე ის გავაკეთოთო.თან ნიკა წამოიღეო.ურბალოდ ბილეთები უნდა ამეღო და ყველაფერი მოთავებული იქნებოდა.   ხო დილის 6საათზე როცა გეუბნებიან ნიუ იორკში გამოფენა გაქვს და ჩამოდიო,თუ საბა არ ხარ გაგიხარდება.გაგიჟდები თან ისე.ორ წამში აეროპორტში იქნები ბილეთით ხელში.მაგრამ რადგანაც ამ მოთხრობას მე ვწერ,და თქვენ ყველა დროებით საბა ხართ.(ხო განიჭებთ მაგ ბედნიერებას და რამოდენიმე წუთი საბა იქნებით)ეს ამბავი ძალიან არ გახარებთ იმიტომ რომ გიყვართ თქვენი ცისფერი ლოგინი.სადაც ცხოვრების თითქმის ოცი პროცენტი გაატარეთ.მეტი თუ არა.ნამდვილად წარმოუდგენლად მიგაჩნიათ თქვენი ლოგინიდან ადგეთ და ჩაიცვათ.თან ეს ლოგინი თბილისიდან წაიღეთ ჩელისიში.ისე ვერ იძინებდით იმ იდოტურ თეთრ ლოგინში.

  თქვენ ხომ საერთოდ თეთრს ვერ იტანთ. არსად არ გიყვართ თეთრი.თმას თუ არ ჩავთვლით.

გახსოვთ ალბათ თქვენი ძველი სამსახური,სადაც გაიძულებდათ იმბეცილი ვაიზერი თეთრი პერანგი გცმოდათ და ისე გენავარდათ დაწესებულებაში.ხოხ,გაგახსენდათ თქვენი ცისფერი ლოგინის ამბავი?აი 3 დღე მარტო თეთრეულის ძებნაში რომ დახარჯეთ და ისიც ვითომ არაფერიო.   ისე ცისფერი გიყვართ.ძალიან.და საერთოდ ნებისმიერი ლურჯი გიყვართ.ყველაფერი კარგი ამ ფერებთან ასოცირდება.აი იისფერს თუ ლურჯში აურევთ,სისხლჩაქცევის ფერს მიიღებთ.რაზეც თქვენ და თქვენს მეგობარ ნიკას ხომ ახალგაზროდბას გახსენებთ.(ხო ეს ნიკა მუდამ თქვენს გვერდით არის.და მის გარეშე თქვენ არაფერს წარმოადგენთ როგორც ის თქვენს გარეშე)

  ის იყო ადგომა გადავწყვიტე,ნიკა შემოვარდა.პატრიკმა მეც დამირეკა და ავეგდეთ და წავეგდეთო.ნიუ იორკია,შენ შენი ‘’ჩვრებით’’ (ნიკასთვის თქვენი ნახატები ჩვრებია) და მე ჩემი ისკრინი კაი ბიჭობით დავლაშქრავთო.   თქვენ გძულთ ასეთი მომენტები და მომენტალურად ყვითლის და თეთრის ნარევი გახსენდებათ,ხო ზოგისთვის ღია ყვითელი.აი ისეთი ნუცას რომ ადევს სახეზე და ბებიათქვენს რომ ედო კუბოში. ამ ფერზე თქვენ გაცივებთ ბალიშს თავზე იფარებთ და მთელი ხმით ყვირიხართ სამ ასოიან სიტყვას.ოღონდ ნიკას მიმართულებით.

 ფუ ვერ ვიტან აეროპორტში ვერავის.ეს კაცი რატოა ამ თეთრი პერანგით?ვითომ წარმომადგენლობითი აურა.მაგრამ არა თქვენთვის წარმომადგენლობითი შავი ფერია.რაცმ ოგწონთ.თქვენი მანქანაც ხომ შავი იყო.ნუ ბოლოს ვარდისფრად გადაიქცა მაგრამ მაინც.მაგრამ იმ ქვეყნიდან საიდანაც თქვენ ანუ მე ვარ შავი სულ სხვა რამეს გამოხატავს.ეს ფერი ბახ-ბუხებს,წელში მოხრას და ჩაცუცქულ მდგომარეობაში ნერწყვის გუბეების ყენებას გამოხატავს.რაც თქვენში ირონიას და ზიზღს იწვევს.ძალით პედანტი ბიუროკრატია.აჰა ძლივს ჩასხდომაა.ცაში ვართ და მე რაღაც შიშები მიპყრობს.სულ ასე ვარ რაც ფრენა დავიწყე.მეშინია ვიღაც შიზოფრენიკი(ნიკას მსგავსი) არ შემოვარდეს და დანებება არ მოგთხოვოთ.მომწვანო კომბინიზონით და წითელი თავსაკრავით.

  ხო თქვენ 13 წლამდე მწვანე ფერი ძალიან გიყვარდათ.ამ ფერით ხატავდით.ამ ფერის სამოსი გამოირჩეოდა თქვენს გარდერობში.ძირითადად საშუალო მწვანე.რა ტერმინია საშუალო მწვანე?მაგრამ მაინც.აი 13 წელი როგორც კი შეგისრულდათ მაგრად დათვერით.ნიკასთან ერთად რა თქმა უნდა.და დაახლოებით 7 წუთიანმა კონტაქტმა უნიტაზთან ეს ფერი გულიდან ამოგიგდოთ.

   ჩახვედით და ქალაქის ოქროსფერ სილუეტით ტკბებით.ეს ფერი სითბოს და სახლს გახსენებთ,საიდანაც აგერ უკვე წელიწად ნახევარია წამოხვედით და ლონდონში დამკვიდრდით.გახსენდებათ თქვენი პირველი კატა.ისიც ოქროსფერი იყო.ალბათ მიხვდებით.ისე ძნელი ხომ არ არის საბა რომ ხართ?უკვე ამდენი ხანია.

  თქვენი გალერეა საბედნიეროდ არ არის მხოლოდ თეთრი.სალათის ფერი უფრო იგრძნობა.ხო ამ ფერზე ყოველთვის თვალწინ სალათა წარმოგიდგებათ.მაგრამ ვერ იხსენებთ კონკრეტულ სალათას.ამ ფერს ძირითადად ყურადღებას არ აქცევთ.კიდევ დამავიწყდა მეთქვა.წითელიც მოგწონთ.წითლად დასვრილ ზეწარზე თვალები ცრემლით-მუცელი სითბოთი გევსებათ.ეს ნიკამ შთაგაგონათ.კიდევ ხორბლის ფერი არ მოგდით თვალში.ის ქართველი დაკარგული თაობის დედები გახსენდებათ,სხვის საქმეებში ცხვირს რომ ყოფენ და მუდამ სხვისი ცხოვრებით,რომ ცხოვრობენ.აი ისენი რაღაცნაირად გასიებულები რომ არიან.მათი ნახელავი საჭმელი,რეზინას გახსენებთ.რომელსაც ალბათ ძაღლსაც არ აჭმევდით.

  აი საღამოს უკვე მოასწარით ქალაქში ოდნავი ბოდიალი.და ცას უყურებთ,აქაც მტრედისფერი ცა გხვდებათ.ამაზე გეღიმებათ და პირველი სახლიდან წამოსვლა გახსენდებათ.პირველად როცა არ გეძინათ სახლში.პირველად როცა გათენდა სადღაც სხვაგან.და ყველაფერი პირველი რაც გახსენდებათ მხოლოდ ამ ფერის დამსახურებაა.კოცნაც,თრობაც,მოწევაც და პირველი ნარკოტიკებიც,პირველი ნახატი,სექსი,ტირილი(ხო აქ შეგნებულ ტირილზე ვგულისხმობ)სიხარულები და გახსენებები.მოკლედ ყველაფერი პირველი აქ არის.

  კიდევ შავი ფერი მეტნაკლებათ არ მოგწონთ თქვენი ასაკის გოგონებზე.ისედაც დაზაფრულები და შეშინებულები დადიან.ეს ფერი კიდევ მთლიანად იწოვთ და აქრობთ მათ სახეებს.

  რაღათქმა უნდა წაროდგენები გაქვთ ყველაფერზე.რაც გახარებთ.ამ ქალაქზე ღია მწვანედ უფრო სწორედ ელექტრიკი მწვანედ ფიქრობდით.განსაკუთრებით გამოფენაზე.მაგრამ სტაფილოსფერი უფრო გამოირჩეოდა.აი ის ნათება გახსენდებათ,ღამით „სწავლის“ დროს რომ გინათებდათ მოჩვენებებით სავსე რვეულებს.  ღია მწვანე.თქვენ მას 12 ფურცლიან მწვანეს ეძახით.ნოსტალგია და სკოლის უკან გატარებული დრო გახსენდებათ.

 მორჩა გეყოფათ საბად ყოფნა.მიხედეთ თქვენს ფერებს.ისენი ხომ მრავლად არის თქვენს გარშემო.თუ გაინტერესებთ გამოფენამ კარგად ჩაიარა.დიდხანს გავჩერდით ნიუ იორკში.ბოლოს მოგვენატრა სახლი და თბილისს ვესტუმრეთ.

                                              დაწერა და მოგონა საბა ციკოლიამ.

Lil report 88569 Vol:9

   ისე ეს გამოფენა,ვერ გამოვიდა მაგარი.საშუალოს მისცემდა კაცი.დილით დამიბარეს.მოდი მოაწესრიგე და დაგიკიდებთო.მერე ალა- ფურშეტი გვექნებაო.წონიანი დილერები შემოირბენენ,დაგვსუნავენ და თუ რამეს მიადგეს თვალი გაგიყიდითო.მინიმუმი 500 იყოს.80%ს გაძლევთო.თუ ყველაფერი გაიყიდა საერთო თანხის 30ს ვიღებთო.მამენტ ჩემთვის როგორც დამწყები მხატვრისთვის მისაღები პირობები იყო და ყაბული მივეცი.

  სასტუმროში ავედი.ნუ ისევ და ისევ ნიკა მხვდება.ლექსების წერა დაიწყო.არა ასეთი უსაქმურობა არ მოდის ჩემამე.მახათი მაინც გაიყაროს.ლექსები ხო რაღაც 70 იანი წლების თბილისელ განაბებზე და ყომარზე იყო.მოკლედ ვიღაც პესონაჟი,ტაქსისტი ჟორა შექმნა და მთელი საგა დაწერა.სიმღერა ტაქსის შოფერ ჟორასა და კაწირინაზე.ლიჩნად მე მაგარი მისუქებდა ამ პოემის წაკითხვა ერთ ადგილს.არა დაეგდე უნდა წაგაკითხოო,მეთქი შემეშვი ძმისღვიძლ კინოში მაგვიანდება,ტარანტინო როგორ უშვება უმას უნდა ვნახოთქო.არაო ეგდე წაგიკითხოო.დამსვა და მეც გავუჩერდი.დრო მქონდა.ხო დაიწყო.დაიწყო და უმას რაც უქნა კვენტინმა,მსგავსი ანექსია ჩემ ტვინს ჩაუტარა.  

   მინდა ეხლა მე ეს?არა!მოქმედება შემდეგი.არის კაწირინა.მწერალი აი ძიშოვი.მაგარი ჩათლაშკა და ასოებზე მოხტუნავე.ხოდა ნაწერებს იასნა რო არავინ უბეჭდავს.ხოდა ტავს ხასობით ირჩენს.ამ ჟორიკას (ჩემთვის ჟორჟიკა) შეუყვარდება და მთელ ამბებს დებს რა.იმენა პრიკლუჩენია.და მიდის ეპოპეა,ომები ლაპარაკები თან არც თუ ისე ნაზები.   

   ამას მიკითხავს და როლშია ნიკა შევარდნილი.დადის ლოგინებზე,ფანჯარასთან მიდის აფურთხებს.მინაგვიანებს აქ ჩელსის ქუჩებს.მეთქი შემოეთრიე თორე ეგრევე 350 ფუნტი ჩაგვახუტეს ჯარიმათ.ნუ ბოლოს როდის იყო,მივაგდე და გამოვიქეცი.მზარხარ თქო.შემეშვას რა.კი მაგრად მიყვარს.იმენა ძმაა მაგრამ ასეთი მაზგაიობი გამოხტომები აქვს.მაგით კაიფობს სხვას რო ტვინს უვირუსებს.სმით ეგ არ სვამს.მოწევით კიდე ერთხელ მოწია.მოწია და 2 დღე ეძინა.ვერ ვიტან ასე რო იქცება.

   ხოდა კინოში ვარ.ჩემ ზანგ ბებრუცანებთან ერთად.კვნეტინმა შეასრულა და წამოვედი.რაღაც მოჟამული ამინდია.ხო ლონდონია მეტი რა მინდა.ვფიქრობ სადმე წავალ  ვიყიდი რამეს,დედაჩემისთვის, გავახარებ ერთი კვირა ლოთს არ დამიძახებს მეთქი.   გავუყევი ქალოუს ქუჩას.ჩაყოლებაზე სულ მაღაზიებია.სუვენირები.რემემბერ ჩელსი და ამბავი.ის იყო კარი გავაღე უდნა შევსულიყავი.დამირეკეს.ლილიჩოკი იყო.ჩემთან გამოიარეო.რაღაც საინტერესო ამბავია შენთვისო.მეც დავიკიდე საჩუქრები და ფარისევლური ღიმილით დედაჩემის წინ დგომის პერსპექტივა და მოვძუძგე.ეგრევე მეტრო და გავვარდი ლიდსში.

     საყვარელი ბინა აქ ლილის.ჰაი ტექი და ოლდ სქულ შიფმენთ-ეპიკირება ერთად.რო შევედი,მეთქი ვა სახლში ვარ.საკუთარ სახლში ვერ ვგრძნობ თავს,მყუდროდ.სულ მგონია რომ სტუმარი ვარ.აქ კიდე პირიქით.აი გრენლანდიიდან დაბრუნებული,რომ შემოხვალ.დიდი შუბით და თოვლით.რო მოეგდები და ჩაის დალევ.ეგეთი გრძნობა გამიჩნდა.

  ლილი არ იყო მარტო.ვიღაც სიმპო ბიჭთან ერთად იყო.სათვალე,ტვიდის კოსტიუმი.სიგარა და გაწკრიალებული შუზი.რო დავხედე ჩემი თავი დავინახე.ისე პედანტებთან მიმართებაში ვერ ვარ რაღაც.მე არ ვარ მთლად ბომჟი,მაგრამ დალაგებული ჩაცმის მოყვარული არ გახლავართ.ის იყო მეგონა,თხოვდება და უნდა გამაცნოს თქო.მაგრამ არაო.გალერისტი ყოფილა ნიუ იორკდან.პატრიკი სახელად.ნახატები უნახავს ბლოგზე.მერე მიუწერია ლილისთვის ასეთი ქართველი მხატვარია,გამიგე რამე რო დავუკავშირდე.მოვუწყობ გამოფენასო.ხო და ლილიმ გაგიგო რა,კლასელია ჩემი,ლონდონშია რაღაც გამოფენაზეო.ხოდა ესეც ჩამოსულაა და მთელი ნომენკლატურა წამოუღია.

  დავჯექით ვისკი ვწრუპეთ.ვილაპარაკეთ,მომეწონა.ძალიან კარგი ბიჭი იყო.მემკვიდრეობა მიუღია და გალერეა გახსნა ბრონქსში.მერე საქმე გამოსვლოდა და მანჰეტენზე გადასულა.იქ კიდე არის ჩიტის რძეში.ნახატები უნდოდა.გამატანე ან შენ წამოდიო.გზა ჩემზე იყოს,ცხვორება და ამბებიო.ოღონდო ლიჩნად მეც უნდა დამიხატოო რამე დიდიო.შენ სტილშიო და ჩემი დედაც 30 000 გაძლევ ხელზეო.მეთქი ვუააა.ვუაა და ვაგლახ.დღესვე წავიდეთო.მეთქი ვერა ხვალ გამოფენა რამე ისა ესა.და კაიო ზეგ მაშინ აეროპორტში რეგისტრაცია და წავედითო.

  მეორე დღეს რომ გავიღვიძე თავი დალი მეგონა.მემართება ასე მივარდება თავში.ვერ ვიტან ჩემ თავს მაგ დროს.ცოლიც მაგაზე მეჩხუბება,რა ნარცისობა გეტაკაო.ხო ცოლზე არ მითქვამს.ყველაზე მაგარი ცოლი მემყავს.საყვარელი ხუჭუჭა გოგონა.ძმა არის,ცოლიც და დაც.ყველაზე გამგები და ამბავი.მაგრამ ეს სხვა ისტორიაა და მერე ვიტყვი.

   ჩავბარგდი,ავიღე ნახატები და გავვარდი გალერეაში.ოდნავ დამაგვიანდა.მაგრამ ეგ არაფერი.დაკიდეს,გაწმინდეს და დაიცადეო.მოგროვდა ხალხი.მოვიდნენ პერო პერო ქათმები და მიმცემი გეები თავიანთი პუდელებით.მეგონა მარტო თბილისის ჭირი იყვნენ,მაგრამ ვერ მომართვეს.

  კიდე კარგი ლილი და პატრიკი მოვიდნენ.გამიხარდა ვიღაც ნაცნობი რო ვნახე.ნიკას დაეზარა წამოსვლა.ეგეთები სულ კიდია.ლიჟბი დააძინე.დაიწყო მერე გაყიდვა.2 ნახატი იყიდეს.გამიხარდა.ფული მითავდებოდა.ისე ეს ფული მეზიზღება.მძულს მთელი თავისი მოსწრებით.კაწირინა ხო არ ვარ იბიომატ.

  ბოლოს ავიღე ფული.რათქმა უნდა და 80%.ისე ბლომად გამოვიდა 12 000 ფუნტი. 2 დავიტოვე.დანარჩენი დოლარებში და ეგრევე ცოლის ანგარიშზე გავუშვი.შემდეგ პაბში გავქუსლეთ მე ლილიმ პატრიკმა და ნიკამ.სასტუმროდან გამოვათრიეთ.ხო ავღნიშნეთ ეს საყვარელი მომენტი და ხვალამდე დავიშალეთ.

   სასტუმრომდე ნიკამ მორწყო ყველა სახლის კიბე.არ გამაზა.ყველგან არწყია.ბოლოს ავათრიე ძლივს.დავაგდე და ლეპ ტოპს მივუჯექი.ცოლის მესიჯები დამხვდა.12344556 ცალი.ვერ მივწერე ეს დრო.ინერივულა ძალიან.თან მესამე თვეშია და მე აქ დავეთრევი.ფულზე გაოგნდა რა ქენი,მუზეუმი გაძარცვეო?მეთქი არა ბუკნაჭ ნახატები გავაჩუქე და ნიუ იორკის თემაც ვუთხარი.გაუხარდა.განათდა ძალიან,ძალიან.სულ მაგაზე ოცნებობდიო და მიდიო.ოღონდ არ მომწერ და სახეს მოგი...

ტუალეტში წასაკითხი ამბები

                                           

  მე მხოლოდ გაუჩერებელი წამი ვარ.არ მესმის რასაც შენ მეუბნები.შეიძლება  რამე ბანგი დალიო.განუტევო სული.ჩაძაღლდე.როგორც ნუცა მოკვდა კოკაინის ზედმეტი დოზისგან.წახვიდე ჩემგან.მიმაგდო ამ ნაგავში.ჩემთვის ხომ უკვე სულ ერთია.დეპრესიები.ნიკას მოულოდნელი სუიციდი.არადა ადრე რა საჭირო იქნებოდა მისი გრძნობები.მისი გრძნობები შენ გამოგაღვიძებდავინ ყლეა ეს ნიკა?! მერამდენედ ეკითხები შენ თავს?!.მაგრამ ეს მრავალფეროვანი სიახლეები შენ მოსვენებას არ მგოცემენ.

     2 ნომერ მარშუტკაში ჯდომისას,გახეული მთვრალი ამ ფრაზებს დაწერ.მოიგონებ გუშინდელ მოგონებებს.გაიხარებ და მერე ისევ მოკვდები.ერთ დღესაც გაიღვიძებ.ესეთი გოგოები არასდროს შეგხვდებიან.აქ იკარება შენი ემოცია და პირვანდელი ბიძგი,რომელიც პოზიტივისკენ გიბიძებს.პოზიტივი შენთვის შეიძლება  მომაკვდინებელიც იყოს.რადგანაც ასე მთელი სულით ესწრაფვი დესტრუქციას.ჩემი უმცროსი ძმა ხომ მხოლოდ ამით ცხოვრობს!ჩემი აზრები სადღაც სტეპებში იკარგება.სადღაც მოუსვლელში იძირება.სიზმარში მე მაქცია ვიყავი.მე მეშინოდა შენი დაკარგვის.შენ მოკვდავი ხარ.მე უკვდავი.მე  უკვდავი ვარ.გიორგის ელფურს ვასწავლი.მერე წავალ  სადმე გაღმა ნაპირებზე.სადაც ბებიაჩემი, გამაღვიძებს დილის 10 საათზე სერიალების ხმით.ბებიაჩემს ჰგონია სუნი ტელევიზორიდან გამოდის.ვალერის გავხარ და მასავით ეწევიო.
  
   ლექციები ნებისყოფაზე.ქაუნთ,შენ გაქვს ნებისყოფა.სადაა დოდო?ხვალ წარმოუდგენლად მიმაჩნია დილის 9ზე გაღვიძება და გამოცდაზე წასვლა.ათასობით ქართველი ქალი,ტიტანურად შრომობს სადღაც აღმოსავლეთ ევროპაში.რაზეც ქათული ეკონომიკა დგას.მათ გადაარჩინეს საქართველო.რადგანაც კაცები დაიბნენ და პირში საკუთარი ფალოსები ჩაიდეს.მათ მზესუმზირის კვნეტა და ნერწყვის გუბეების დატოვება დაიჩენეს.ეს ჩემს ლექტორს აკას წიგნებიდან ჰგონია და აშკარად ლაშას ამბებიდან არის გამოქნილი.კულტურა იმდენად ნაზია და ხელშეუხებელი,რამდენადაც ჩემი ხუჭუჭა მეუღლის წელის მიდამოებია.

   ნილ არმსტრონგი და ლიკა ნადირაშვილი დღეს,შუა დღეს შეხვდებიან ერთმანეთს.სადღაც ჰარლემში,არ მახსოვს მე-18 თუ მე-19 ქუჩაზე,პიცერიაში კუთხის მაგიდაზე ერთად აღმოჩნდებიან.გაცვლიან სახლის ნომრებს და ..............

-კაი რა!ჩვენი რიგი აქ,არასდროს იქნება!
-ხოდა მაშინ ლუვრის დედაც მოვტყან!
პარიზში,ქართველებისგან გაგონილი დიალოგი.

   პატარა ქინქირქი და პატარა ქენქერე,ერთად რვა სართულიანი სახლის სახურავზე ტროიანებს წერდნენ.რომლებსაც მათი რაიონის ბანკებში შეუშვედბნენ,გადმოირიცხავდნენ ფულებს,როგორც ისინი იძახდნენ,შემდეგ იყიდნენ უამრავ პლასტმასის მილებს, ე.გ. „პაჩებნიკებს“ დიდი ზომის პამპერსებს,ცარიელ დისკებს,ოპელ ვექტრას,ფირებს ოღონდ წვრილებს.აი ისეთებს მშრალ ხიდზე თუ გადააწყდები შემთხვევით გავლილი.2,3 და 4 ზომის ლიფებსაც და კიდევ დამწვარ ტრანზისტორებს იყიდიან.შემდეგ ამ ყველაფერს ერთად მოუყრიან თავს.ჩაყრიან ოპელში და მოუსვლელში წავლენ.მოუსვლელი ქენქერეს და ქინქირს ერთმანეთისაგან განსხვავებულად წარმოუდგენიათ.ერთისთვის სადღაც მზის ამოსვლის მხარეს უნდა იყოს.მეორესთვის საფრანგეთის გადახნულ მიწებზე.მაგრამ სანამ შეთანხმდებოდნენ ჯერ კიდევ გადმოურიცხავი ფულებით რას იზამდნენ,ორივე პედი მერფის პარადოქსს შეეწირა.
  კვანტური უკვდავება,აი ამას ესწრაფვოდა მთელი მსოფლიო,მაგრამ მხოლოდ საკუთარი მეზობლები გაგუდეს ძილის დროს.

  -აბა სად წავიდეთ?
  -ვერსალში!
  -ოო,მეზარება მაგ სიშორეზე ფროწიალი,წამო ბარში.